Συγγνώμη αλλά δε συμφωνώ με το "μήνυμα" της ιστορίας. Δηλαδή πρέπει να τηρούμε τους νόμους κατά γράμμα ακόμα και αν δε μας διευκολύνουν ή διαφωνούν με τη λογική της κατάστασης; Ο νόμος σε αυτή την περίπτωση ήταν επειδή συνηθως τα ποδήλατα δε χωράνε στα βανάκια. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως χωρούσε και δεν ενοχλούσε κανένα. Άρα γιατί να γίνει θέμα; Ζω στη Βοστώνη μια πόλη με πολύ καλη οργάνωση. Μου έχει τύχει 2-3 φορές να μπω σε λεωφωρείο, να μου έχει τελειώσει η κάρτα και ο οδηγός με άφησε να περάσω. Και άλλη μια φορά έβρεχε και έτρεχα να προλάβω και ο οδηγός σταμάτησε ενώ δεν ήταν στάση. Όλα αυτά παραβιάζουν τους νόμους αλλά διευκολύνουν τη ζωή των ανθρώπων και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Αντίστοιχα βέβαια μου έχει τύχει να είμαι με ποδήλατο στο μετρό και επειδή ήταν φίσκα να περιμένω το επόμενο για να μην πιάσω το χωρο άλλων ανθρώπων, ενώ μου επιτρέπεται να μπω. Οπότε δεν καταλαβαίνω την "περηφάνεια" του συγγραφέα. Περήφανος γιατι έδωσε στο μικρο το μάθημα οτι είναι καλό να συμπεριφέρεσαι σαν πρόβατο όταν τηρείς τους νόμους;(Το αν ήταν αγενής είναι άλλο θέμα. Καλό θα ήταν να είναι ευγενικός αλλά μη τα μπλέκουμε)