Μου διαφεύγει πάντοτε πως κριτικοι που προφανως δεν αγαπούν ενα είδος, περα απο τις "ακαδημαικές" αναφορές σε αυτό, επιμένουν να κρίνουν τις αντίστοιχες ταινιες.Λοιπον περα απο αρκετα blockbuster κλισε, περα απο την υπο ή υπερχρησιμοποιηση (;) του Τομ Κρουζ (εχει μια ωραια ερμηνεια, αλλα παλι οταν την εχεις ξαναδει σε τόσες ταινιες δρα αρνητικα στο τελικο αποτελεσμα..) η ταινια ειναι πολύ πανω απο τις κριτικες που εχουν κυκλοφορήσει.Αναμεσα σε ολα και μια περα για περα πρωτότυπη και καταπληκτικη σεκανς οπου εξελλίσονται παράλληλα δυο ιστοριες με αποσταση 60 ετων και που εξηγουνται όλα για την ταινια. Γενικοτερα τη συγκεκριμένη επινοηση δεν θυμαμαι να την εχω ξαναδει και ειναι αποτελεσματικη και σεναριακα και συναισθηματικα. Ειμαι σιγουρος οτι μακροπρόθεσμα το oblivion θα ξεχωρίσει. Τα τελευταια χρονια εχοντας απολαυσει το Moon μπορω να πω οτι το oblivion ειναι καταφανώς ανώτερο.