#12 Δεν νομίζω ότι το "να τα πας καλά με τα μωρά" ή το να συγκινείσαι με τα μωρά των άλλων συνδέεται απαραίτητα με το πόσο έτοιμη είσαι για τεκνοποίηση. Ίσα ίσα που μια τέτοια συναισθηματική αντίδραση προς τα μωρά την έχουμε σε μικρότερη ηλικία, όπου τα βλέπουμε και λέμε τι γλυκούλια κλπ, χωρίς να αντιλαμβανόμαστε πλήρως το μέγεθος της ευθύνης που τα συνοδεύει. Σε πιο ώριμη ηλικία δεν αναλώνεσαι στο πόσο χαριτωμένα είναι - βλέπεις στον περίγυρο τί επίδραση έχει στην καθημερινότητα των γονιών η φροντίδα και η ευθύνη, και βάζεις τον εαυτό σου στη θέση τους.Πάντως στα 28 έχει ακόμα μερικά χρόνια μπροστά σου για να τακτοποιηθεί κάπως η ζωή σου εκεί που είσαι και να αποφασίσεις τι θέλεις.Και τώρα θα εφαρμόσω την αρχή lenfou, χα:Κι εγώ στην ηλικία σου κάπως έτσι ένιωθα, και σκεφτόμουν ότι έρχονται τα ΤΡΙΑΝΤΑ (νταν!νταν!) και δε νιώθω ακόμα την επιθυμία να κάνω παιδιά. Ε, ευτυχώς δεν τελειώνει ο χρόνος στα 30.
