Σαν μαθητής που μισούσε τα αρχαία μπορώ να πω ότι συμφωνώ με την άποψη της Κα. Ρεπούση. Δεν ήταν ότι δεν είχα κάποιες υποτυπώδεις βάσεις από το γυμνάσιο, αλλά δεν ασχολήθηκα και ιδιαίτερα, με αποτέλεσμα στο λύκειο να μαθαίνω την μετάφραση απ'εξω, κοινώς να παπαγαλίζω, για να μην πάρω κακό βαθμό. Προφανώς και δεν θυμάμαι τίποτα πλην το "Ω τάφε μου, κρεβάτι νυφικό"(νομίζω το έπεζε και στο Κωνσταντίνου και Ελένης). Από την άλλη τα κείμενα (νέα ελληνικά κείμενα) τα λάτρευα και με ώθησαν να ανοίξω πολλά βιβλία στην συνέχεια.Πιστεύω λοιπόν πως αν διδαχτεί, μια μεταφρασμένη έκδοση της Αντιγόνης στα νέα Ελληνικά θα εμβαθύνει πολύ περισσότερο στο νόημα, που είναι το πιο σημαντικό και θα τραβήξει το ενδιαφέρον στους μαθητές που δεν τους αρέσει το συγκεκριμένο μάθημα. Τα μαθηματικά πλέον τα ζητάνε σε πολλές θεωρητικές σχολές, που ασχολούνται με έρευνες. Άλλωστε δεν κάνουν ολοκληρώματα στο λύκειο, αυτοί που δεν έχουν επιλέξει την θεωρητική κατεύθυνση. Όσον αφορά την χημεία και την φυσική, θεωρώ πως είναι απαραίτητα μαθήματα. Σε βοηθούν στην καθημερινότητα και στην κατανόηση του κόσμου που ζεις. Πχ Άμα έχει διαβάσει λίγο χημεία, δεν θα πας σαν καλή νοικοκυρά να αναμείξεις χλωρίνη με ξύδι, όταν θα καθαρίζεις, γιατί θα ξέρεις ότι μπορεί να απελευθερώσει δηλητηριώδες αέριο.