#4.Ειμαι-δυστυχώς- καπνίστρια, από τις "δυνατές" του είδους. Οταν απαγορεύτηκε το τσιγάρο σε δημοσιους χωρους,στο γραφείο μου, εστιατόρια - καφε, αρχικά με ενόχλησε. Διαπίστωσα όμως στην πορεία ότι ήταν σωστό και ήταν ωραία! Ωραία που δεν μυριζαν οι χώροι τσιγαρίλα, τα ρουχα μου και τα μαλλιά μου.Εβγαινα εξω εκανα ενα τσιγαρο και γύριζα στην θέση μου. Οταν ήμουν πιο μικρή κάπνιζα παντού, αδιακρίτως. Μεγαλώνοντας όμως έμαθα να σέβομαι τον μή καπνιστή. Πλέον δεν καπνίζω σε σπίτια ανθρώπων που δεν καπνίζουν και ξερω οτι τους ενοχλεί, ή ζηταω την άδεια έστω ή βγαινω στο μπαλκόνι τους. Σε καφετέρια αν υπάρχουν μικρα παιδια, ειδικα σε διπλανα τραπέζια , δυσκολεύομαι να ανάψω τσιγάρο. Λίγο με την παραλία το χάνω...Στο σπίτι μου τα τελευταία χρόνια επίσης δεν καπνιζω σε όλους τους χώρους. Ακόμη και επισκέπτης να έρθει , εάν δεν καπνίζει βγαίνω στην βεράντα ή πάω κάτω από τον απορροφητήρα! Σε μένα δηλαδή -αλλά και σε φίλους/γνωστους μου- σιγα-σιγά απέδωσε η απαίτηση των μη καπνιστών να μην τους επιβάλω τον καπνό μου. Μέσω της στήλης λοιπόν(!) , παροτρύνω και ζητάω από τους καπνιστές να σεβόμαστε τα δικαιώματα των μή καπνιστών ( επιτέλους επιτελώ έργο!!!)