Παρατηρώ μια εμμονή στο φαίνεσθαι της αναπαράστασης της εκλογικής διαδικασίας ανάλογη με την εξιδανίκευση του γέροντα στο καφενείο για κάθε τι που συμβαίνει "στα ξένα". Δε με ενδιαφέρει αν ο Φάρατζ σεβάστηκε τους συνομιλητές του, αν υπάρχει οργάνωση στο λόγο ή οτιδήποτε. Θα προτιμούσα να φορούσαν όλοι κόκκινες στρογγυλές μύτες αν μπορούσαν να συνεννοηθούν και να ξεχωρίσουν τις ανάγκες από τα κατάφωρα ψέματα. Αν δε δινόταν ως ενέχυρο σε ανίκανους "σοβαρούς" πολιτικάντηδες η πορεία μίας ένωσης χωρών. Αν δεν τους έπιαναν τα αποικιοκρατικά τους και ξενοφοβικά τους ξεσπάσματα. Αν δεν είχαμε πολιτικές δολοφονίες. Εκεί έγγυται η σοβαρότητα, όχι στα πάνελ. Δε θα βρουν τη λύση επειδή έχουν άξιο control room.
