Άρη, πολύ απαισιόδοξο το άρθρο σου.Δεν καταλαβαίνω γιατί σε αυτή τη χώρα πρέπει μια ζωή να βολευόμαστε με το ολότελα ή με την Παναγιώταινα.Γιατί να μη ζητάμε ούτε να τρώνε ούτε να μας φεσώνουν;Ναι, καταλαβαίνω, δεν είναι ρεαλιστικό. Αλλά σάμπως είναι ρεαλιστικό να ζητάμε να μην κάνουν ένα από τα δύο, όταν βλέπουμε στην πράξη πως ο μόνος λόγος που δεν τα κάνουν ταυτόχρονα είναι ότι απλά δεν υπάρχουν αρκετά λεφτά;Πώς το λέει εκείνη η φράση;Αν δεν κοιτάς εκεί που θες να πας, θα πας εκεί που κοιτάς;Ε μπούχτησα να κοιτάει ανάξιους τόσα χρόνια και να βολεύομαι με τον μονόφθαλμο μεταξύ τυφλών.Χαμηλώσαμε τόσο τον πήχη που και ο Γκούφυ μια χαρά πρωθυπουργός θα γινόταν.