Το μεγαλύτερο πρόβλημα - κι αυτό πιστεύω πως το υπονοεί ο Άρης - είναι η ανευθυνότητα του μέσου ψηφοφόρου, που συναγωνίζεται την ανευθυνότητα των πολιτικών αξιωματούχων. Τι κύρος θα είχε μια απόφαση (ικανή να τινάξει οικονομίες στον αέρα), με το επιχείρημα "Fuck you!" ή επί το ελληνικότερον "Πουτάνα όλα", όταν πραγματικά δεν λαμβάνει υπόψιν του την επόμενη μέρα, είτε λόγω άγνοιας (δεν έχουμε όλοι γνώσεις οικονομολογίας), είτε λόγω σκοπιμότητας;Προφανώς ελάχιστη, για αυτό και στο δικό μας δημοψήφισμα, ο Τσίπρας τα μάζεψε κακήν κακώς και έκλεισε την συμφωνία - παρά την αντίθετη ετυμηγορία του ελληνικού λαού, την οποία ακύρωσε. Το οποίο οδηγεί σε μεγαλύτερο πρόβλημα, καθώς, ο ψηφοφόρος νιώθει πως "δεν ακούγεται η φωνή του" και με το δημοψήφισμα να καταντάει φιάσκο, νιώθει μεγαλύτερη ανάγκη να φωνάξει "πουτάνα όλα". Δεν είναι πολλοί οι τρόποι - κι αυτά είναι από τα προβλήματα της δημοκρατίας - με τους οποίους να φτιάξεις "υπεύθυνους ψηφοφόρους". Σκεφτείτε πόσοι άνθρωποι "ξεγελάστηκαν" για σαράντα χρόνια, ψηφίζοντας διαδοχικά, Ανδρέα Παπανδρέου, Κώστα Σημίτη, Κώστα Καραμανλή, Γιώργο Παπανδρέου, Αντώνη Σαμαρά και τώρα Αλέξη Τσίπρα. Πόσο μάλλον σε ένα τέτοιο δημοψήφισμα, με τεράστιο διακύβευμα και ελάχιστη πληροφόρηση. Υ.Γ. Δημοψήφισμα για Brexit και Grexit ξέρουμε να κάνουμε, αλλά ένα δημοψήφισμα για τον αναθεματισμένο διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους δεν λέμε να κάνουμε τόσες δεκαετίες...