Ημουν 11 χρονων, βρισκομουν στο υπνοδωματιο της μητερας μου με 2 ή 3 θείες μου, η μαμα σιδερωνε και ειχαμε ανοιχτες τις βραδυνές ειδησεις στην τηλεοραση. Δεν μπορουσα να καταλαβω τι ακριβως ηταν αυτη η Νταιανα ομως το οτι πεθανε και ολοι ειχαν σοκαριστει με εκανε να νιωσω ιδιαιτερα ασχημα οσο παρακολουθουσαμε το ρεπορταζ. [καλα δεν το λες και ιστορια, αλλα ενιωσα την αναγκη να το γραψω]
