η καταθλιψη ακομα πουλαει, γι΄αυτο.Και βολεβομαστε στο "να ΄τα...δεν γινεται τιποτα,δεν τα βλεπεις? Αρα και εγω δικιο εχω που κλεγιμαι και καθομαι στο σπιτι και περιμενω την τυχη να μου χτυπησει το κουδουνι." Πηγα Αιγινα προχθες, και επιασα κουβεντα με εναν ταξιτζη για την φετινη κριση. "Αυτους που κλαιγονται μην τους ακους, και περιμενουν δουλεια στις καφετεριες. Αμα θες να δουλεψεις, δουλευεις" μου ειπε. "Κανω 5 διαφορετικες εποχιακες δουλειες, και δεν εχω μεινει 1 μερα χωρις ενα καλο μεροκαματο. Τον Αυγουστο θελαμε χερια για τα φυστιξια. Κανεις Ελληνας δεν πηγε, και ο συνεταιριμος αναγκαστηκε και πηρε Αλβανους". Μεταφερω απλα τα λογια του.