Η ένσταση μου αγαπητέ αλλιγάτορα έχει να κάνει με την επάρκεια κάποιου που θέλει να αποκαλείται life coach. Ασφαλώς υπάρχουν κομπογιαννίτες σε όλα τα επαγγέλματα. Η ανησυχία μου όμως είναι, ότι ένεκα κρίσης, πολλοί επιτήδειοι (που δεν βρίσκουν άλλη δουλειά) πάνε σε ταχύρρυθμα σεμινάρια και ξαφνικά γίνονται life coaches, τίτλος που τους δίνει το δικαίωμα να παίζουν με το μυαλό κάποιων, οι οποίοι τους έχουν ανάγκη, όσο γελοίος κι αν ακούγεται. Όπως πολύ σωστά κάποιος παρατήρησε, πως μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει εαν ο πελάτης του χρήζει ψυχολογικής υποστήριξης από ειδικό, εαν δεν έχει τις γνώσεις; Μπορεί π.χ. μια πρώην make up artist, που δούλευε στα κανάλια, αλλά επειδή τώρα δεν υπάρχουν παραγωγές και δε βρίσκει δουλειά, να τα παρατήσει όλα και να γίνει life coach; Αυτή από ποιά αρχή ελέγχεται γι αυτό που κάνει;Εσένα σε βοήθησε o/η life coach, επειδή προφανώς είχε τη δέουσα κατάρτιση στο αντικείμενο αυτό. Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα λοιπόν,και σοβαρεύουμε το ζήτημα σε ενα blog που μπαίνουμε για να γελάμε!! Στην τελική εαν δε σου αρέσει η στήλη μην τη διαβάζεις!!
