CopyPaste σ`ευχαριστώ πολύ για τις σκέψεις και τις συμβουλές σου. Η αλήθεια πως το σπιτάκι της το έχουμε στρωμένο έξω στην αυλή,με φαγητό και νερό για όποια γατάκια θέλουν να έρχονται,κι έρχεται ένα.Και τις γάτες της γειτονιάς πάντα τις ταΐζουμε.Όμως είναι αυτό που λες,μου λείπει πολύ η Σύμη μου,ήταν η καθημερινότητά μου. Τρείς μήνες μετά,κι ακόμα βουρκώνω στη σκέψη της.Τα παιδιά δείχνουν να το έχουν ξεπεράσει,συχνά μιλούν γι αυτή με αγάπη,βλέπουν φωτογραφίες και βιντεάκια που παίζανε μαζί της και γελούν.Με βοήθησε πολύ ο άντρας μου κι ο αδελφός μου που τους ξαναεξήγησαν ότι ήταν ατύχημα. Εγώ προς το παρών δεν μπορώ να δεθώ με άλλο κατοικίδιο.