Λοιπόν,εγώ είμαι η 5 και όντως ήμουν τότε πολύ κοντά στο διαζύγιο.Ο άντρας μου ήθελε να βγαίνει κάθε Παρασκευή με φιλους,στην πορεία οι φίλοι έγιναν μόνο φίλες,εγώ αντέδρασα κι αυτός ,όταν του είπα ότι τίθεται θέμα εμπιστοσύνης και δεν μπορώ να το καταπιώ όσο φιλικό κι αν δείχνει,πήρε ανάποδες στροφές.Και θυμήθηκε ό,τι παράπονο είχε από τον πρώτο χρόνο που είμαστε μαζί ως σήμερα.Κι επειδή γενικά έχω πολλες δραστηριότητες εκτός σπιτιού αυτό με την εμπιστοσύνη του στοίχισε γιατί αυτός ποτέ δεν με έχει αμφισβητήσει.Τελικά στις γιορτές τα ξαναβρήκαμε,μετά από περίπου ένα μήνα έντονης αντιπαράθεσης.Ναι,είμαι καταπιεστική,εχω καταφέρει όμως να το βελτιώσω πολύ στη διάρκεια της σχέσης ,και τελικά το παραδέχτηκε.Και συμφώνησε να σταματήσει να βγαίνει μόνο με γυναικεία παρέα.Ξέρω ότι δυσκολεύεται πολύ να μιλήσει γι αυτά που τον απασχολούν αλλά δεν μου είναι πάντα εύκολο να το διαχειριστώ.Είπα να σας δώσω μια εικόνα του πως εξελίχθηκαν τα πράγματα γιατί, ευτυχώς,όταν υπάρχει θέληση κι αγάπη διορθώνονται πολλά αλλά και για να εφιστήσω την προσοχή σε όλους τους εφησυχασμένους(τώρα κάπου έχω ορθογραφικό λάθος):οι ανατροπές έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις ,μη χαλαρώνετε,δείχνετε συχνά στον άνθρωπό σας την εκτίμηση που του έχετε.