Φίλε /φίλη της ερώτησης 4 αυτή είναι μια απορία που με έχει απασχολήσει και εμένα κατά καιρούς, ειδικά με την περίπτωση ενός εκ των αγαπημένων μου, του Γούντυ Αλλεν που παντρεύτηκε την υιοθετημένη κόρη του. Αν και δεν θεωρώ τον εαυτό μου «μαχητή της ηθικής», μου χτυπάει άσχημα να κάνει κάποιος σχέση με το παιδί που έχει αναθρέψει, μιας και υποστηρίζω την άποψη ότι παιδιά μας δεν είναι μόνο αυτά που είναι «σαρξ εκ της σαρκός».Τελικά κατέληξα ότι οι άνθρωποι που είναι larger than life που λένε, που έχουν έντονες καλλιτεχνικές τάσεις και ψάχνουν με κάθε τρόπο να τις επικοινωνήσουν, είναι ισχυρές προσωπικότητες που κουβαλούν τους δικούς τους «δαίμονες» , που έχουν έντονα πάθη.Οπότε θεωρώ ότι το πιο σωστό είναι να μην μυθοποιώ-θεοποιώ καλλιτέχνες και να μην ταυτίζω απόλυτα τον δημιουργό με το δημιούργημα όπως π.χ. δεν θεωρώ υποψήφιο δολοφόνο ένα παιδί που έτυχε να γεννηθεί από πατέρα φονιά.Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι είναι κάποιος υπεράνω του νόμου επειδή είναι διάσημος ή ίνδαλμα και όπου το αντιληφθώ το μελετάω (βλέπε υπόθεση Όσκαρ Πιστόριους).
