#1 Αυτό με τα ονόματα είναι τελείως γελοίο. Μπούρδες και βλακείες και ηλιθιότητες βλαμμένων ανθρώπων που νομίζουν ότι αν το εγγόνι τους πάρει το όνομά τους θα κατακτήσουν την αιωνιότητα. Το όνομα του κάθε ανθρώπου θα πρέπει να είναι κάτι που αφορά μόνο αυτόν. Καθώς είναι πολύ μικρός για να αποφασίσει, το διαλέγουν οι γονείς του γι' αυτόν. Οι γονείς του και μόνο οι γονείς του. Και κανείς άλλο δεν έχει δικαίωμα και λόγο, εκτός αν του ζητήσουν οι γονείς τη γνώμη του.Αν η γιαγιά πχ. επιλέξει να μην έρθει στα βαφτίσια (αυτή τη γελοία κατά την άποψή μου τελετή) και επιλέξει να μην ξαναμιλήσει στον γιο ή την κόρη της επειδή δεν "ακούστηκε" το δικό της όνομά, κρίμα. Δικό της θέμα. Ας το λύσει μόνη της. ΚΑΙ εκείνη χάνει.. την επαφή με τους δικούς της ανθρώπους και την αγάπη τους. Όχι μόνο αυτοί την δική της.Εμείς δεν υποκύψαμε παρόλο που δεχτήκαμε πολύ ένταση και πιέσεις. Θέλαμε η κόρη μας να έχει ένα όνομα όμορφο και σπάνιο. Ένα όνομα που θα δημιουργεί αμέσως θετική διάθεση στον άλλο, που θα δίνει θετική ψήφο και μόνο στο άκουσμα. Και δεν διαψεύστηκα. Αυτό θα την ακολουθεί σε όλη της τη ζωή και ήθελα να είναι κάτι μοναδικό.Η πεθερά μου στενοχωρήθηκε πολύ περισσότερο από τη μάνα μου (η οποία βέβαια το ψιλοπερίμενε γνωρίζοντάς με καλύτερα). Τώρα μετά από 6 σχεδόν χρόνια το βλέπει κι εκείνη ότι είχαμε δίκιο! :)