"Έχω την υποψία πως (του) έφταιγαν τα τραγούδια. Δυστυχώς ο κ. Σαββόπουλος αναγκάζεται να ερμηνεύει κομμάτια που δεν τον αντιπροσωπεύουν πια. Βιώνει μία... κόλαση ο τραγουδοποιός, λέει τραγούδια στα οποία υποχρεώνεται να αλλάξει ακόμα και τους στίχους ώστε να τους φέρει στα τωρινά, ιδεολογικά, μέτρα του. Τον «χαφιέ» (από την εμβληματική Παράγκα) τον έκανε... «μπαχαλάκη» (αυτός του φταίει πρωτίστως, ο μπαχαλάκης;) και βγαίνει μετά στα ραδιόφωνα, τον «Αθήνα 9.84», να θεωρεί θετικό το γεγονός «ότι υπάρχει μια τρικομματική κυβέρνηση, η οποία δημιουργεί ελπίδα και προσδοκία». Τραγουδάει για τα «παιδιά με τα μαύρα ρούχα», αλλά αυτά τον «φτύνουν» πλέον."ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ πως ο Σαββόπουλος μουσικά ανήκει στις ΙΔΙΟΦΥΙΕΣ της Ελλάδας. Για τα τραγούδια που έγραψε αλλά και για τις παραγωγές που έκανε (κορυφαία η "Εκδίκηση της γυφτιάς").ΟΜΩΣ ο ίδιος έχει "συνδεθεί" με πολιτικά γεγονότα. Πως γίνεται όταν ακούμε τo τραγουδι του "Στη συγκέντρωση (της Ε.Φ.Ε.Ε.)" να μην πάει ο νους μας στο Πολυτεχνείο το 1973; Όταν κάποτε τέλη του '90 η αστυνομία μάζεψε τους εξαθλιωμένους και άκακους Κούρδους από την Κουμουνδούρου εμένα ο νους μου είχε πάει στην πρώτη στροφή του "Η θανάσιμη μοναξιά του Αλέξη Ασλάνη". Πως ακριβώς ερμηνεύονται τα λόγια ερμηνεύονται τα λόγια των "Οι δεκαπέντε (Αμνηστεία '64)" και "Ζεϊμπέκικο". Το "Ολαρία ολαρά" δεν είναι προφητικό του σημερινού ΑΛΑΛΟΥΜ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΟΠΟΥ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΙΑ ΤΟΥΣ;Ο ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ ΙΔΙΟΦΥΙΑ ΔΙΕΡΧΕΤΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΤΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ-ΣΥΓΧΥΣΗ ΙΔΕΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΒΓΕΙ Ή ΔΕ ΘΑ ΒΓΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ... ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΝΑ ΒΓΕΙ, ΔΙΟΤΙ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΚΑΙ Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΤΟΥ... ΚΑΙ ΘΑ ΞΑΝΑΓΡΑΨΕΙ ΥΜΝΟΥΣ!