1. Ουδείς φιλελεύθερα σκεπτόμενος δύναται να επιβιώσει στις παραδοσιακές κομματικές αγέλες οι οποίες, κατά κανόνα, ανεξαρτήτου χρώματος και ιδεολογικής προέλευσης, εφαρμόζουν το... δημοκρατικό συγκεντρωτισμό.2. Και αυτό διότι ο γνησίως φιλελεύθερα σκεπτόμενος υπακούει πρωτίστως στην εσώτερη φωνή τής συνείδησής του και δεν διανοείται να υπαγάγει εαυτόν (άκριτα) σε κομματογενείς λοχίες και γραφικούς αρχηγίσκους. Υπ΄ αυτήν την έννοια είναι άναρχος.3. Βέβαια, μια τέτοια διανοούμενη μορφή, θεωρεί ως υπέρτατη αξία το Άτομο και το σεβασμό τής όποιας προσωπικότητας, ως εκ τούτου ανθίσταται πεισματικά και μονίμως ενάντια σε κάθε εξουσία (κρατική,κομματική, θρησκευτική, ιδεολογική, γλωσσική, θεσμική και άλλη).4. Δεν είναι λοιπόν απορίας άξιον που (ιδίως στην Ελλάδα και στην Κύπρο) οι ειλικρινείς εκφραστές τής φιλελεύθερης στάσης ζωής (στην ουσία, περί αυτού πρόκειται) λογαριάζονται ως "αποσυνάγωγοι", "σνομπ", "ελιτίστες", "ιδιόρρυθμοι" και "αιρετικοί". Ενώ στην πραγματικότητα είναι απολύτως συνεπείς πως τη φιλόσοφη ανθρωποκεντρική ηθική και βιοσοφία τους.Μετά τιμήςΚάπα