Είναι πράγματι μεγάλος ο καημός του φιλελευθερισμού στην Ελλάδα. Στους περισσότερους άμα κάνεις λόγο για τέτοιο πράγμα, το συγχέουν με το νεοφιλελευθερισμό και γίνεται της ασυνεννοησίας. Κι εσείς αναγκαστίκατε να κάνετε τη διευκρίνιση. Ναι, ιδανικά οι αριστεροί θα έπρεπε να ικανοποιούν τα κριτήρια του φιλελευθερισμού... Και έχουν υπάρξει τέτοιοι άνθρωποι, και στην Ελλάδα. Στην πιο πρόσφατη ιστορία της, συνήθως, δεν έπεσαν θύματα μεν αιματηρών διώξεων, όπως στο παρελθόν, αλλά απλώς παραγνωρίστηκαν, παραμερίστηκαν, χρησιμοποιήθηκαν στην καλύτερη περίπτωση ως ένα άλλοθι "ευρωπαϊκού προφίλ" τη στιγμή που οι καίριες θέσεις δίνονταν πάντα σε "φλογερούς ρήτορες" με σημαία χιλιοφορεμένα τσιτάτα.Δεν είναι, προφανέσατα, εξίσου τραγική η μοίρα τους με τη μοίρα θυμάτων εγκλημάτων, όπως οι αναφερθέντες στο άρθρο. Είναι όμως σχεδόν εξίσου θλιβερή, όχι τόσο για τους ίδιους, όσο για το επίπεδο του πολιτικού διαλόγου στη χώρα.