1.Ο φασισμός είναι η ιδεολογία της βίας και της ωμής δύναμης. Δίκαιο, γνώση, σωστό, λάθος, αποφασίζονται από την πυγμή του ισχυρού.Π.Ρ. Η έννοια του ισχυρού έχει πολλές εκδοχές. Ισχυρός είναι και ο λαός και η η πυγμή του πολύ μεγάλη! Το θέμα είναι «τι κάνει ο ισχυρός» και όχι τι είναι. 2. Δεν είναι η φτώχεια και η κρίση που οδηγούν τον άνθρωπο στον φασισμό – αλλά η δίψα για ισχύ. Του δίνει μια απλή εξήγηση για όλα και μια ακόμα απλούστερη λύση. Π.Ρ. Εξήγηση δεν του δίνει, λύση όμως ναι. Η δίψα για ισχύ, προέρχεται από την υπερεπάρκεια σε «αδυναμία» εσωτερική. Γιατί αυτός που διψά, διψά για κάτι που πιστεύει πως δεν έχει. 2.Η θεωρία της δύναμης δεν απευθύνεται μόνο στους απλοϊκούς και τους αμόρφωτους. Γοητεύει διανοούμενους και καλλιτέχνες όπως ο Χάιντεγκερ, ο Σελίν, ο Χάμσουν. Π.Ρ. Η θεωρία της δύναμης εφαρμόζεται σε όλους ανθρώπους ανεξαιρέτως. 3.Υπάρχει και μία μαύρη αισθητική στον φασισμό. Δείτε τις ταινίες της Λένι Ρίφενσταλ. Π.Ρ. Η «μαυρίλα» στην αισθητική, συνάδει με το κύρος και την εξουσία, που πάντα είναι μαύρη. 4.Ο φασίστας είναι αναγκαστικά ρατσιστής. Οι κάθε λογής αδύναμοι είναι κατώτεροι. Π.Ρ. Όντως, αλλά με άλλη εξήγηση. Ρατσιστής είναι γιατί έτσι καλύπτει την ανάγκη του για «ανωτερότητα» ΚΑΙ στο θέμα της φυλής. 5.Η πειθαρχία και η άσκηση αποκοιμίζουν τη νόηση. (Παράδειγμα: ο στρατός.) Π.Ρ. Δεν είναι απαραίτητο, αν σκεφτούμε πόση πειθαρχία και άσκηση έκαναν οι αρχαίοι έλληνες και μάλιστα οι φιλόσοφοι. Η πειθαρχία πάντα προσφέρει ασφάλεια γιατί την ευθύνη της απόφασης την έχει εκείνος που διατάσσει. Η άσκηση δημιουργεί μυϊκή δύναμη που προσδίδει «ανωτερότητα» έναντι των αδύναμων σωματικά. Παράλληλα καλύπτει την ανυπαρξία των ιδεών, που ως γνωστόν είναι ισχυρότερη από τους μύες. 6.Ο φασισμός, όπως και ο ρατσισμός, φωλιάζει μέσα σε κάθε άνθρωπο. Τα πειράματα έχουν δείξει πόσο εύκολα το πρόβατο γίνεται λύκος και ο καθένας βασανιστής. Π.Ρ. Αυτό ισχύει γιατί ο κάθε άνθρωπος με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, νοιώθει μειονεκτικά. Το θέμα είναι πώς αναπληρώνει την μειονεξία αυτή. Ο φασίστας την αναπληρώνει με αρνητικό τρόπο, ο γιατρός με θετικό. 7.Ο φασίστας δεν έχει παράταξη – είναι όποιος ασκεί βία. Η βία είναι η ενσάρκωση της δύναμης στην οποία πιστεύει ο φασίστας. Π.Ρ. Η βία είναι έκφραση της δύναμης, αλλιώς η δύναμη χάνει το νόημα της. Γιαυτό και η βία εκφράζεται με διάφορους τρόπους (ψυχολογικούς, οικονομικούς, λεκτικούς κλπ.). 8.Φασισμός υπάρχει παντού: στην οικογένεια, στο σχολείο, ακόμα και στο οδήγημα. Αυτός που σε κόβει μπαίνοντας μπροστά σου με σκληρή σφήνα τι είναι; Π.Ρ. Όντως, γιατί όλοι οι άνθρωποι έχουν μειονεξίες και γιατί κάποιοι από αυτούς (οι περισσότερο φοβισμένοι) επιλέγουν να την αναπληρώσουν με αρνητικό τρόπο. 10. Οι διανοούμενοι σνομπάρουν την αστική ευγένεια. Όμως η ευγένεια δεν είναι τίποτα λιγότερο από τον σεβασμό του άλλου. Που τον σπρώχνεις για να μπεις την ώρα που βγαίνει από το μετρό ή το ασανσέρ. Που καπνίζεις μέσα στη μούρη του.Π.Ρ. Η ευγένεια είναι έκφραση του ενδιαφέροντος προς τον άλλον. Ευγενής είσαι πάντα όταν ενδιαφέρεσαι να αισθανθεί ωραία, σεβαστός, υπολογίσιμος, αποδεκτός. Η έλλειψη ευγένειας είναι έκφραση εγωκεντρισμού και αδιαφορίας για τους άλλους. 11. Οι πολλοί μικροί φασισμοί οδηγούν στον μεγάλο. Φαίνεται αστείο να μιλάμε για κώδικες ευγένειας – όταν γίνονται δολοφονίες. Αλλά ο άνθρωπος που σκοτώνει τον ύπνο σου βάζοντας τη μουσική του στη διαπασών – θα χτυπήσει κι εσένα όταν θα διαμαρτυρηθείς. Π.Ρ. Ισχύουν ακριβώς οι παρατηρήσεις του 10. 12. Και πριν από τη Χρυσή Αυγή ήμασταν μια δυνάμει φασιστική κοινωνία. Εθνικιστική, βίαια, πολεμοχαρής, με ρητορική μίσους και φθόνου. Το δίκιο του ισχυρότερου επικρατούσε. Εκείνου με τα λεφτά, με τα μέσα, με την πολιτική επιρροή, με τον μεγαλύτερο τσαμπουκά. Ο καθένας, όπου τον έπαιρνε, πατούσε τον νόμο και καταπατούσε τον άλλο. Π.Ρ. Όλα τα πάρα πάνω είναι συμπτώματα έλλειψης Δημοκρατίας. 13. Οι ποινικοποιήσεις και απαγορεύσεις είναι χρήσιμες σαν ασπιρίνες. Η ριζική όμως θεραπεία έχει να κάνει με τη νοοτροπία, τη στάση, τον πολιτισμό μας. Μπορούμε να περιορίσουμε τον φασίστα μέσα μας; Μπορούμε να αντισταθούμε σε κάθε ανομία και βία; Μπορούμε να στρατευθούμε με τη μεριά της αληθινής δημοκρατίας και της δικαιοσύνης; Να είμαστε άνθρωποι ανθρώπινοι;Π.Ρ. Η Δημοκρατία, δεν ενδιαφέρεται μόνο για την καταστολή, αλλά κυρίως για την πρόληψη των αρνητικών ενεργειών. Η νοοτροπία, η στάση και ο πολιτισμός μας είναι προϊόντα πίστης και εφαρμογής αρχών και ποιοτικών προδιαγραφών που βεβαίως δεν υπάρχουν σήμερα. Ο φασίστας μέσα μας περιορίζεται μόνο με την αυτογνωσία και με την αντικατάσταση του ανταγωνισμού με συνεργασία, ισοτιμία, σεβασμό και αποδοχή των άλλων. Η μόνη θετική αντίσταση σε κάθε μορφής βίας είναι να την αποφύγουμε, να της γυρίσουμε την πλάτη, να μην είμαστε εκεί όταν συμβαίνει. Κάθε άλλη «αντίσταση» μπορεί να πάρει πολύ εύκολα μια άλλη μορφή βίας. Μπορούμε να συστρατευθούμε, αλλά χρειάζεται παιδεία, προσπάθεια και υπέρβαση του μειονεκτικού εαυτού μας. Αν τελικά γίνουμε «άνθρωποι» είναι σίγουρο πως θα είμαστε και «ανθρώπινοι» γιατί δεν υπάρχει άλλο είδος για τον άνθρωπο.
