Ώρες, ώρες περπατάω στην Αθήνα και σκέφτομαι ότι χρειάζεται βομβαρδισμό, άλλες φορές πάλι σκέφτομαι ότι αυτή η πόλη έχει κάποιες δυνατότητες και είναι ξεχωριστή αλλά παραμένει έτσι: άσχημη, αφρόντιστη, βρώμικη όπως ειπώθηκε. Η δεύτερη σκέψη είναι πιο θλιβερή. Για παράδειγμα η Αθήνα δεν έχει μεγαλειώδη ανάκτορα - λογικό είναι λόγω της ιστορίας της - έχει όμως μικρά χαριτωμένα νεοκλασικά ή μεγαλύτερα αλλά εν πάση περιπτώσει σε πιο "ανθρώπινα" μέτρα. Ε ούτε αυτά δεν προσέξαμε ποτέ!Πάντως δεν καταλαβαίνω την πρεμούρα να γίνει η Αθήνα "ευρωπαϊκή" πρωτεύουσα σαν τις άλλες. Η πολιτισμική ετερότητα είναι πλούτος. Και η Αθήνα θέλουμε δεν θέλουμε είναι μία βαλκανική πρωτεύουσα με ανατολικοδυτική (ας μου επιτραπεί ο όρος)"κουλτούρα". Συγνώμη που χαλάω τη σούπα μερικών αλλά δεν μπορείς να έχεις κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα χωρίς κοινή ευρωπαϊκή ιστορία. Ας το αποδεχτούμε και ας χτίσουμε πάνω σε αυτό. Αυτήν την "ιδιαιτερότητα" και αν μπορείς να την εκμεταλλευτείς τουριστικά. Αν θέλει ο τουρίστας να πάει σε μία ευρωπαϊκή πρωτεύουσα όπως την έχουμε στο μυαλό μας έχει τόσες, να φαν κι οι κότες γιατί να έρθει από εδώ να δει την απομίμηση; Να έρθει να δει κάτι διαφορετικό, να συναντήσει μία νοοτροπία διαφορετική. Σε κάποιους ξένους φίλους μου - που ζούνε σε μακράν πιο όμορφες πόλεις στις χώρες τους - τους αρέσει η Αθήνα, μου το λένε και εγώ τους κοιτάω σε φάση "γκαβός είσαι πουλάκι μου;" Προφανώς δεν γοητεύονται από την αντικειμενική ομορφιά της αλλά από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και την διαφορετικότητα της. Αυτό δεν πρέπει να το χάσει η Αθήνα. Καλά και ούτε πρόκειται και να θέλαμε εδώ που τα λέμε. Το ζήτημα είναι πως αυτή η πόλη θα γίνει όμορφη, βιώσιμη - πρώτα απ' όλα για τους κατοίκους της άρα και τους τουρίστες - θα αναπτύξει περαιτέρω τις υποδομές της και οι κάτοικοι της θα την σέβονται.