Προφανως ελαχιστοι η κανενας απο οσους σχολιαζουν και εμου του ιδιου δεν επιβιωνουμε αυτη τη στιγμη με 511 ευρω σε μια γκαρσονιερα στα Εξαρχεια.Ειστε λιγο υπερβολικοι λεγοντας οτι το ατομο αυτο κανει υπερβολικα εξοδα ενω δεν κανει. Λετε να κοψει μπυρες και τσιγαρα και ετοιμο φαγητο τη στιγμη που δεν ειναι 100% σιγουρο οτι το σπιτικο φαγητο σε καθημερινη βαση θα στοιχισει λιγοτερο και ιδιαιτερα τωρα που οι τιμες στα ειδη διατροφης ανεβαινουν αντι να κατεβαινουν . Οσο για το τσιγαρο και τη ψυχαγωγια καπου συμφωνω αλλα δεν βλεπω και την τρομερη αλλαγη νοοτροπιας στην Ελλαδα στο θεμα της εξοδου, οι πιο πολλοι ακομα και τωρα προτιμουν να βγουν απο το να κατσουν σπιτι, (αντε να βρεις ατομα να ερθουν στη γκαρσονιερα σου για να φαν σπιτικο φαγητο στην Ελλαδα...)..Στην δυσκολη οικονομικη κατασταση του φιλου μας αν προσθεσουμε και την επιπλεον κοινωνικη πιεση του να μην βγαινει και να παλευει συνεχως για να δημιουργει νεες κοινωνικες καταστασεις και περιγυρους τοτε το αποτελεσμα ειναι εντελως καταθλιπτικο. Οσοι μενουν μονοι οπως και εγω μπορουμε να προτεινουμε καποιες πιο οικονομικες προτασεις οπως το να συννενοηθεις με τον γειτονα για να χρησιμοποιησεις το σημα απο το ασυρματο ιντερνετ γλυτωνοντας τα εξοδα η να πας σε καφετερια (αν εισαι τυχερος και δεν αλλαζουν κωδικο συχνα)κοντα στο σπιτι και να κρατησεις το κωδικο (οποιος εχει καφετερια κοντα στο σπιτι ειναι τυχερος- ετσι κανω εγω..)η στη τελικη αν πετυχεις κανενα απροστατευτο να κλεβεις.. Για τα ψωνια πρεπει να γινουμε πιο Σκανδιναβοι και Βορειο Ευρωπαιοι , δηλαδη τελος τα συχνα και μικρα σε ποσοτητα ψωνια ειναι πιο οικονομικο να κανεις τα ψωνια σου και τον προγραματισμο σου 2 με 3 φορες το μηνα απο μεγαλο καταστημα με προσφορες και πιο συμφερουσες τιμες κανα 5 ευρω το μηνα το σωνεις απο εκει. Η συγκατοικηση ειναι μια λυση αλλα αλλο η φοιτητικου τυπου συγκατοικηση και αλλο η συγκατοικηση δυο ανθρωπων που δουλευουν, φανταστειτε να ειστε αναγκασμενοι να κανετε τετοιες οικονομιες και να ειστε επισης και αναγκασμενοι να ανεχεστε καποιον μονο και μονο για να γλυτωνετε εξοδα..Καλη λυση αλλα με υψηλο ρισκο...Σε καταστασεις σφιχτες οικονομικα οπως του φιλου μας η οπως δικες μας αντιστοιχες εμπειριες το δυσκολο δεν ειναι τοσο η διαχειριση των οικονομικων οσο η διαχειριση του ιδιου μας του εαυτου απεναντι σε δυσκολες συνθηκες. Η αναγκη μας κανει να προσαρμοζομαστε για να επιβιωσουμε αυτο ομως δεν σημαινει οτι πρεπει να αλλαξουμε η να ακυρωσουμε εντελως πραγματα που δεν κοστιζουν πολυ και μας ανεβαζουν ψυχολογικα. Ο καθενας λοιπον το κουμαντο του και προταιρεοτητα σε οτιδηποτε μας κανει να επιβιωνουμε και να αισθανομαστε οσο το δυνατον καλυτερα. Η φτωχεια θελει καλοπεραση...