αυτό σε πείραξε;οκ ας πούμε ότι αν έκανε λίγη οικονομία (δηλαδή δεν έβγαινε ποτέ έξω να πιει μια μπύρα να ξεσκάσει ή να δει μια ταινία στο σινεμά) ίσως να του έφταναν για λίγες μέρες ακόμα. Με αιματηρή οικονομία ίσως να του έφταναν και μέχρι το τέλος του μήνα. Άρα, ο εργαζόμενος με τον κατώτατο μισθό πρέπει να είναι δηλαδή όλο το μήνα δουλειά-σπίτι, σπίτι-δουλειά, να μην έχει καθόλου προσωπική ζωή, καμία προσωπική απόλαυση και την παραμικρή πολυτέλεια. Αυτό το μοντέλο σε τι διαφέρει από το κομμουνιστικό ήθελα να'ξερα...(το σχόλιο δεν απευθύνεται προσωπικά σε εσένα, αλλά σε όλους τους σχολιαστές του άρθρου που βλέπουν το δέντρο και χάνουν το δάσος)