"Θα ήθελα πραγματικά να ήξερα να γράψω κάτι που να σηκώσει απ' την καρέκλα τους όσους πίνουν καφέ άεργοι..."Υπάρχει κάτι: κοινοτικά προγράμματα που δεν τα μαθαίνουμε ποτέ παρα μόνο μετά την λήξη τους. Προγράμματα επιμορφωτικά και επιχορηγήσεις, για φωτογράφους, συγγραφείς, ηθοποιούς, κινηματογραφιστές, ιντερνετάκιδες, αθλητές, you name it, που μπορούν να σηκώσουν πολύ κόσμο από τους καναπέδες. Οι προτάσεις μέχρι τώρα στα έντυπα έχουν να κάνουν με την πολιτισμική κατανάλωση "δείτε αυτό το έργο, επισκεφτείτε αυτήν την έκθεση" κλπ. Ενώ αυτή την στιγμή έντυπα σαν την lifo θα έπρεπε να δίνουν τον περισσότερο χώρο τους για προτάσεις και ευκαιρίες δράσης. Μαθαίνουμε πάντα ποιος κέρδισε σε έναν πολιτιστικό διαγωνισμό αλλά όχι πότε ανοίγει για τις αιτήσεις. Την παράσταση αλλά όχι την οντισιόν. Το αποτέλεσμα αλλά σπάνια την πρόσκληση. Μήπως ήρθε ο καιρός τα έντυπα να ψάξουν και να ανακοινώνουν τις προσκλήσεις, τις όποιες επιδοτήσεις και ευκαιρίες δημιουργίας αντί να αντιγράφουν τα δελτία τύπου που σε καλούν σε κατανάλωση; Ίσως αυτό να είναι μια αρχή.