Αγαπητέ μας Θοδωρή, την ψυχή που θα παραδώσει η Κανέλλη την κόβω για άχρωμη, καθότι εχθρική προς τα χρώματα του ουράνιου τόξου... Κάτι σε γκρι μεταλλικό ή σε χρυσαφί, σαν το σφυροδρέπανο του Περισσού ή τον σταυρό που κρέμεται από τον σβέρκο της... Πώς να ξεχάσουμε την ομοφοβική λύσσα της αμέσως μετά το μπουνίδι του αχαρακτήριστου χρυσαυγίτη; Πώς να μη θυμόμαστε την έξαλλη τότε αντίδρασή της:"ΤΑ ΠΟΥΣΤΑΡΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!" Τόλμησες και ταύτισες τότε τα "φασισταριά" με τα "πουσταριά", κυρία μου!Ποια; Εσύ που συχνά έκανες την ανήξερη για τους ομοφυλόφιλους και τα δικαιώματά τους; Εσύ που δεν πήγες καν χθες στη Βουλή; Θυμήθηκα την τότε αισιόδοξη αντίδρασή μου, όταν έγραφα: «Αν έλεγες ΤΑ ΦΑΣΙΣΤΑΡΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ, θα συμφωνούσαμε!Αλλά ΤΑ ΠΟΥΣΤΑΡΙΑ... ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ με τις πολύχρωμες σημαίες τους και θα πεις κι ένα τραγούδι! Κι ας κάνει το κόμμα σου ότι σχεδόν δεν ξέρει τι θα πει gay ή... λεσβία!Καμάρωσε τον λεβέντη τον Μπουτάρη στο gay pride της Θεσσαλονίκης και μαζέψου πριν προκαλέσεις πάλι τα "φασισταριά" για να τα αποκαλέσεις μετά "πουσταριά" (δηλαδή με ΤΗΝ ΠΙΟ ΥΠΟΤΙΜΗΤΙΚΗ ΛΕΞΗ που έχει η γλώσσα μας για να αποδώσει την έννοια "ομοφυλόφιλοι").Εσύ, που κομπάζεις για τα Ελληνικά σου, δεν ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΑΘΙΣΤΑΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΣΥΝΩΝΥΜΕΣ!»ΤΑ ΠΟΥΣΤΑΡΙΑ... ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ με τις αναστάσιμες, πολύχρωμες σημαίες τους! ΚΑΙ ΤΑ ΦΑΣΙΣΤΑΡΙΑ με τις άχρωμες, μουντές ψυχές τους ηττήθηκαν κρούοντας πένθιμες καμπάνες! Εσύ άραγε ποιο τραγούδι λες ή ποιον θλιβερό ψαλμό μουρμουρίζεις με την «μπέσα» σου πολλαπλώς ηττημένη και την ψυχή σου -υποθέτω- ανήσυχη;