Κάθομαι στη βεράντα και πίνω καφέ και διαβάζω το σχόλιό σου. Κλαίω από τα γέλια και οι δίπλα που είναι και αυτοί στη βεράντα και μας χωρίζει ένα χαμηλό τοιχάκι (μένω σε μεζονέτα) και βλέπουν ότι είμαι μόνη μου, με κοιτάνε σαν εξωγήινη!