Θυμάμαι μια δήλωση της Παπαρήγα πριν αποσυρθεί από την ηγεσία του ΚΚΕ, καλώντας τους απεγνωσμένους από τον δικομματισμό ψηφοφόρους να μην ψηφίσουν ΚΚΕ από αντίδραση αλλά μόνο αν συμφωνούν με τις θέσεις του. Πολλοί είχαμε τότε ερμηνεύσει αυτό το σχόλιο ως απόπειρα απομάκρυνσης του ενδεχομένου να χρειαστεί να κάνει πράξεις το ΚΚΕ αυτά που επί χρόνια έλεγε αν ο κόσμος τους στήριζε. Σήμερα, ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει μια παρόμοια εικόνα. Ενημερώνει προκαταβολικά ότι θα ξανασυνεργαστεί με τους ΑΝΕΛ (μελανό σημείο για πολλούς που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές) και ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και Ποτάμι. Γνωρίζοντας ότι δεν θα συνεργαστούν με ΚΚΕ και ελπίζοντας ότι δεν θα βάλουν σε κυβέρνηση τη Χρυσή Αυγή, τους μένει μόνο ο Λεβέντης (αν μπει στη Βουλή) και ο Λαφαζάνης (δηλαδή μας δουλεύουν). Νιώθω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατάλαβε ότι η διακυβέρνηση μιας χώρας δεν είναι παιχνίδι και κάνει ότι μπορεί ώστε να αποξενώσει τους ψηφοφόρους του για να μην διακινδυνεύσει να ξαναβρεθεί σε θέση να κυβερνήσει. Φοβάμαι όμως ότι ο κόσμος έχει πιστέψει τόσο πολύ το παραμύθι που θα τους ξαναψηφίσει.