Προσωπικά, άλλη θεωρώ τη μεγάλη ερώτηση. Πως γίνεται ένας Έλληνας πολίτης (που δεν έχει σκοπό να την κάνει με ελαφρά) να αποδέχεται πως για το υπόλοιπο της ζωής του θα ζει στη φτώχεια, διότι μια χώρα η οποία το '53 στο Λονδίνο διέγραψε το μισό της χρέος και συμφώνησε να αποπληρώνει το άλλο μισό μόνο τα έτη που έχει ανάπτυξη, επιμένει να πληρώσει μέχρι τελευταίας δεκάρας.
