Συναισθηματικο αρθρο, γραμμενο απο ανθρωπο που εχει ερωτευτει για πρωτη φορα (κατα την αποψη μου) και που πιστευει πως θα ειναι και η μοναδικη.... Εδω λοιπον θελω να κανω το σχολιο μου, και μαλιστα επειδη διεκρινα μια απαισιοδοξια στην συγγραφεα(οσο κι αν θεωρει οτι "δεν της λειπει πια") ο επομενος που θα ερθει στην ζωη της,την καταλληλη στιγμη,θα ειναι κατι ακομα πιο δυνατο, πιο καλο, πιο αληθινο, οχι εξιδανικευμενο, με διαρκεια, με παθος, με λαθος.. με ο,τι τελοσπαντων λεγεται ερωτας!Δεν κολλαμε, δεν σκαλωνουμε, δεν απελπιζομαστε, δεν πιστευουμε σε πριγκηπες, δεν υπαρχει ο ενας και μοναδικος... παντα ερχεται ο επομενος και ειναι στο χερι μας να το διακρινουμε οταν θα τον συναντησουμε!!Εχω γραψει κι εγω αναλογα κειμενα για την πρωτη μου αγαπη και με αγγιξε πολυ το κειμενο σου Κατερινα Α.!Κοριτσια (κι αγορια) ουδεις αναντικαταστατος(-η)!!! Μια αγαπη χανεται,ε και; Μια καινουρια γεννιεται! Αργα ... η γρηγορα