Τα οδοιπορικά που πληρώνει το Υπουργείο. Φτου, ξέχασα, κόπηκαν κι αυτά. Η γελοιότητα που δίνεται ως οδοιπορικά, ας μείνει ασχολίαστη, γιατί φτάνει για έναν -ίσως λέω και πολύ- μήνα από τους πολύ περισσότερους μήνες μετακίνησης ανά σχολικό έτος. Για τη στέγη, τώρα. Σε περίπτωση τοποθέτησης εκπαιδευτικού σε περιοχή τέτοια που να μην μπορεί να πηγαινοέρχεται καθημερινά και αναγκάζεται να νοικιάσει σπίτι, μπορούμε να κάνουμε λόγο για πλήρη παροχή από... την ίδια του την τσέπη φυσικά! Σιγά μην πλήρωνε το κράτος και το σπίτι. Και ο εκπαιδευτικός καλείται να παίξει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή του κάθε νέου ανθρώπου, καθώς και να καλύψει τις όποιες προκύπτουσες ανάγκες από την τσέπη του με πολύ πολύ πολύ λιγότερα χρήματα απ' ότι ο Βουλευτής. Θα γίνω ελαφρώς -πολύ ελαφρώς- υπερβολική για λόγους έμφασης, αλλά φαινόμενα σαν αυτά του Βαγγέλη για να αντιμετωπιστούν σωστά, εκτός από την οικογενειακή ανατροφή, χρειάζονται και επαρκές εκπαιδευτικό προσωπικό τόσο σε αριθμό όσο σε ικανότητα μετάδοσης γνώσεων, καθώς και προσέγγισης και επικοινωνίας με παιδιά/εφήβους.