Αλήθεια πώς στοιχειοθετείται η αδράνεια απ' το έγκριτο περιοδικό; Είχα την εντύπωση πως είναι το τελευταίο πράγμα για το οποίο θα μπορούσε να κατηγορηθεί η κυβέρνηση των λίγων εβδομάδων, οι κινήσεις της οποίας δείχνουν σαν να ήταν έτοιμη από καιρό.Γιατί δεν δικαιούμαστε να μιλήσουμε για μια ιστορική πραγματικότητα που δείχνει να' χει αναφορές και αντηχήσεις και στη σύγχρονη πραγματικότητα;Από πότε η διαπραγμάτευση ορίζεται ως "παιχνιδάκια", μήπως επειδή είναι καινοφανής επιλογή για την ελληνική πλευρά; Από πότε η διαφάνεια στην επικοινωνία με το λαό σου λογίζεται ως "διαρροή"; Και γιατί η υπενθύμιση των συνολικότερων επιπτώσεων στην ευρωπαϊκή σκακιέρα της μιας ή της άλλης λύσης είναι "στενόμυαλη, αυτοκαταστροφική και αφελής;" Είναι απλό το πώς, το από τότε, το γιατί. Από τότε (που) και επειδή -ως γνωστόν- ο τύπος αναπαράγει τις επιλογές της εξουσίας και παρεμβαίνει στις εξελίξεις.