Καλησπέρα σας, διάβασα τα σχόλιά σας και θα ήθελα και εγώ να πω την άποψή μου σαν παιδί που βίωσα τις πανελλήνιες στο πετσί μου. Συμφωνώ με την άποψη του κυρίου Λάμπρου Κοντού, αλλά αυτό το σχόλιο <<δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο>> από καθηγητή δεν το δέχομαι. Τα σημερινά παιδιά όντως έχουν υποτυπώδη γνώση της ελληνικής γλώσσας, αλλά τεράστιο μερίδιο ευθύνης φέρει το σχολείο, οι πανελλήνιες, οι καθηγητές και γενικά το σύστημα της ελληνικής παιδείας, για τον απλούστατο λόγο ότι μέσω των πανελληνίων, που ας μην κρυβόμαστε ξέρουμε όλοι τι παίζει με την παραπαιδεία, ωθούνται τα παιδιά να απαρνιούνται την φαντασία τους και την σκέψη τους, διότι δεν υπάρχει χρόνος για εξηγήσεις από τους καθηγητές, δεν υπάρχει χρόνος να μας μάθουν να σκεφτόμαστε, μόνο χρόνος για παπαγαλεια, η εύκολη και σίγουρη λύση για την επιτυχία στης πανελλήνιες εξετάσεις...! Πως περιμένουμε λοιπόν να μαθαίνουν τα παιδιά να εκφράζονται, να σκέφτονται και να φαντάζονται όταν αυτά καλούνται να τα απαρνηθούν και να μετατραπούν σε μάζες κρέατος που απλά παπαγαλίζουν (τουλάχιστον εγώ έτσι ένοιωθα). Φυσικά και δεν ρίχνω όλες τις ευθύνες στο σύστημα, ο καθένας φέρει προσωπική ευθύνη για τον εαυτό του. Απλά όταν βλέπω καθηγητές που έχουν μερίδιο ευθύνης σε όλο αυτό να τα ρίχνουν αλλού δεν μπορώ να σιωπώ. Ας δει λοιπόν ο καθένας τα χάλια του, τα χάλια μας και πως μπορούμε να βελτιώσουμε την κατάσταση. Καλη μας νυχτα...