"Συγνώμη αλλά αυτή είναι η πραγματική λαϊκή μουσική! Άτεχνη, φτηνιάρικη και μονότονη – στα δικά μας καλλιεργημένα αυτιά. Χρειαζόμαστε την παρέμβαση ενός Πιονιέρου ή Επαγγελματία για να την απολαύσουμε. Καλή η μακαρίτισσα η Δόμνα Σαμίου όμως άνηκε στους Πιονιέρους: αυτά που τραγουδούσε δεν ήταν τα πραγματικά δημοτικά, ήταν οι δικές της δημιουργικές διασκευές πάνω στο υλικό τους." Ο γράφων προφανώς αγνοεί τα βασικά της μουσικής και φοβάμαι και τα βασικά της ζωής. Καταρχάς διαχωρίζει τον εαυτό του και τους αναγνώστες του από τον "λαό"? Χρειάζεται την μεσολάβηση ενός "πιονέρου" για να μην λερωθούν τα καλλιεργημένα του αυτιά? Σύμφωνα με όσα γράφει η παγκόσμια παραγωγή παραδοσιακής και λαϊκής μουσικής όλων των εποχών ακυρώνεται επειδή συγχέεται, μέσω ενός λογικού άλματος, με τα βιομηχανικά μουσικά προϊόντα που ακούμε εμείς όταν διασκεδάζουμε, σαν να φταίει ο μπλούζμαν του Μισισιπή για τα τραγούδια της Rihanna. Στο ό,τι διασκεδάζουμε με άτεχνα, φτηνιάρικα και μονότονα τραγούδια, συμφωνώ απολύτως, απλά αυτά δεν είναι λαϊκά τραγούδια αλλά βιομηχανικά υποκατάστατά τους. Το πρόβλημα είναι ευρύτερο καθώς υποκατάστατα καταναλώνουμε όχι μόνο στη μουσική αλλά και στα βιβλία, στις ταινίες, στα έπιπλα, στα ρούχα, στα τρόφιμα. Και σε τελική ανάλυση κι από καμμιά φορά να φας και πλαστικό δεν παθαίνεις και τίποτα, να τρως μόνο αυτά είναι το πρόβλημα...Κλείνοντας, ζητώ συγγνώμη για την μακρυγορία αλλά με γύρισαν τα μάτια όταν διάβασα το άρθρο.