ωραία, τα σκυλάδικα υπήρξε κάποια εποχή όντως λαϊκή κουλτούρα, ε, και τι μ' αυτό ; Ότι είναι Λαϊκή κουλτούρα είναι και καλό ; Και στον Αμερικανικό Νότο ήταν "λαϊκή κουλτούρα" να θεωρούν ότι οι μαύροι ανήκουν στο βασίλειο των ζώων... Έτσι κ 'εδω, κατ' αντιστοιχίαν, τα γυφτολαϊκά εμετικά "άσματα" δεν είναι τίποτα άλλο παρά η κουλτούρα της παρακμής, της αμορφωσιάς, και της πολιτισμικής αλλοτρίωσης του λαού. Όσον αφορά το ότι "ο Νταλάρας πήγε να επιβληθεί, αλλά ο λαός (α, ρε σοφέ λαέ !!!) αντιστεκόταν και πήγαινε μετά στα σκυλάδικα" , μια χαρά μλκ είναι. Τουναντίων, τα σκυλάδικα επιβάλλονται από παντού, γιατί ακριβώς έιναι η προσωποίηση της κουλτούρας της επίδειξης που διακατέχει τον νεοπλουτισμό και την σπάταλη ζωή των εχόντων, που "καίνε τα λεφτά τους" ενώ έξω οι φουκαριάρηδες πεινάνε. Καμμία "ελεύθερη επιλογή" δεν ήταν τα σκυλάδικα λοιπόν. Κατευθυνόμενη από ένα ολόκληρο σύστημα ήταν και είναι (αν και σε πείσμα του άρθρου, ελάχιστοι πλέον ασχολούνται με αυτό το "αντικείμενο", την ακρόαση των γυφτολαϊκών δηλαδή) Το ότι επίσης προωθόυνταν από άλλα κέντρα και η πραγματική μουσική, πχ Θεοδωράκης, Χατζηδάκις, Νταλάρας κλπ είναι γιατί κατά πρώτον το σύστημα ήθελε να "ξεπλυθεί" από την ξεφτίλα του να προωθεί μόνο τη γυφτολαϊκή κουλτούρα, ενώ κατά δεύτερον είχε όντως κοινό αυτή η μουσική, και μάλιστα αξιοσημείωτο (ας μην ξεχνάμε ότι αυτό έγινε κυρίως τη δεκαετία του '80με την "αλλαγή")