@KatLee: "Αλλα μου φαίνεται λίγο στεγνό να μιλάμε για ευτυχία και να αναφερόμαστε ουσιαστικά στο πόσα λεφτά μας δίνει το κράτος για να σπουδάσουμε"Χμμ...τι θα έλεγες τότε για την ευτυχία του να μπορείς να πας στο γιατρό, χωρίς να φοβάσαι ότι θα καταλήξεις σε κάποιο ράντζο σε διάδρομο ή ότι αν δεν δώσεις φακελάκι μπορεί και να ξεχάσουν μέσα σου κανα νυστέρι;τι θα έλεγες για την ευτυχία του να μπορείς να σπουδάσεις αυτό που αγαπάς και έπειτα να μην καταλήγεις να δουλεύεις σε άσχετες δουλειές για να τα βγάλεις πέρα (και ακόμα και εκεί να έχεις συνεχώς το φόβο ότι θα κλείσει/θα σε απολύσουν και δε θα έχεις ούτε καν αυτό);τι θα έλεγες για την ευτυχία του να μη θεωρείται η διαφθορά στο δημόσιό σου δεδομένη και τα περιστατικά διαφθοράς να σου κάνουν όντως εντύπωση;τι θα έλεγες για την ευτυχία που προέρχεται από τις σωστές υποδομές σε τομείς όπως τουρισμός, απασχόληση, παιδεία και για την ισότητα ανάμεσα στα μέλη της κοινωνίας, μέρος της οποίας είσαι και εσύ;Η ευτυχία, όπως πολύ σωστά αναφέρεις, είναι υποκειμενική.Μπορεί να έχεις όλα τα, φαινομενικά, απαραίτητα για να είσαι ευτυχισμένος/η αλλά να είσαι δυστυχισμένος.Η λογική όμως "έλα ρε, εμείς εδώ έχουμε ωραίο ήλιο, γαμάτα νησιά και γελάμε με την καρδιά μας" δεν αρκεί για να είσαι ευτυχισμένος. Γιατί καλός ο ήλιος, αλλά άμα δουλεύεις 12ωρα δεν τον βλέπεις και ποτέ, ωραία τα νησιά αλλά άμα δεν έχεις να περάσεις το μήνα σου δύσκολο να τα δεις πέρα από φωτογραφίες στο ίντερνετ και απαραίτητο το γέλιο αλλά άμα ζεις με ένα μόνιμο άγχος για το τι θα φέρει το αύριο τότε χάνει την αξία του.Η ευτυχία είναι υποκειμενική. Τα πράγματα (υποδομές) όμως που μπορούν να σε βοηθήσουν να γίνεις ευτυχισμένος σε πολλούς από τους τομείς της ζωής σου -αν το θέλεις και το προσπαθήσεις και εσύ- δεν είναι. Γι'αυτά τα πράγματα μιλάμε.
