Πόσο στεναχωρέθηκα όταν διάβασα το μήνυμα σου, έχουν περάσει κατάθλιψη κοντινοί μου άνθρωποι λόγω οικονομικής κρίσης και ξέρω πόσο δύσκολο είναι. Και κάποια φορά ούτε εγώ ήθελα να πεθάνω και αφού δεν μπορεσά και άρα δεν ήθελα είπα θα ζήσω και θα είμαι εδώ. Και τώρα όταν σκέφτομαι 1, 2 πραγματάκια που έζησα από τότε λέω κοίτα τι θα έχανες χαζή.Προσπάθησε να βρεις όση πιο πολύ βοήθεια μπορείς και σου εύχομαι ειλικρινά στο επόμενο άρθρο-γράμμα που θα δω από εσένα να λές «τι θα έχανα η χαζή». Υπομονή και κουράγιο και να ξέρεις ότι όλα, όλα όμως, για καλό γίνονται απλά είναι μακροπρόθεσμα και δεν το βλέπουμε εκείνη την ώρα αλλά αν περιμένουμε λιγάκι....