Προχτές και ενώ ανέβαινα τις σκάλες της πολυκατοικίας μου, βλέπω μια έξω από την πόρτα μου, ήταν στον τοίχο που έχει το κουδούνι.Κάνω στα γρήγορα ένα ακροβατικό, ανοίγω την πόρτα και μπαίνω μέσα. Έλα όμως που με "έτρωγε"! Κι αν μπει κάτω από την πόρτα; Κι αν το πρωί που φύγω αμέριμνος για την δουλειά μου την σκάσει από ψηλά; Λέω: "Χρήστο, δεν παίζει. Πρέπει να κάνεις το καθήκον σου!"Παίρνω το εντομοκτόνο (για πατήματα και τέτοια ούτε λόγος, είμαι του χημικού πολέμου), ένα γαμάτο που είναι αφρός με ένα μακρύ σωλήνα μπροστά και ξεκινάω για την αποστολή μου.Ανοίγω την εξώπορτα και στα γρήγορα το φως του διαδρόμου και ήταν (ευτυχώς) στο ίδιο σημείο. Οπλίζω το όπλο μαζικής καταστροφής και επιτίθεμαι. Την ψέκαζα 5 λεπτά και η κ@ριόλα ακόμα κουνιόταν!!! Σε μια φάση γυρνάει ανάποδα και λέω: "Εδώ είμαστε! Πέθανε!" Και εκεί που πάω να χαρώ την νίκη μου, τσουπ! γυρνάει πάλι με τα πόδια και πήγαινε προς την κάσα της πόρτας. Λέω: "Ώρα για φουλ επίθεση!" και της ρίχνω τόσο χημικό που τύφλα να έχουν οι ματατζήδες στις διαδηλώσεις. Από τον πολύ αφρό δεν την έβλεπα καν! Τελικά, αφού τελικά σκότωσα το τέρας, την άφησα εκεί έξω για παραδειγματισμό για τις υπόλοιπες!