Μετά απο ένα χρόνο μακρια απτην πατρίδα πιστευω ότι βαδίζω κι εγω στα ίδια πράγματα...όσο η Ελλάδα δεν παίρνει μπρος για να μπορούμε να γυρίσουμε πίσω (κάτι που το θελουμε όλοι οι ξενιτεμενοι) είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε ´´μια ζωη εδω που είμαστε και άλλη μια αυτη που παρατηρούμε αυτη που πισώ πυ αφήσαμέ´´ όπως πολυ σωστά λέει η φίλη σαυτά που γράφει. Ανάθεμα σε όσους και όσα μας κάνανε να φύγουμε. Κουράγιο και δύναμη σε όσους έχουν φύγει (πρέπει να νιώθουμε καλα για το παραπάνω βήμα που κάναμε ενώ άλλοι μείνανε πίσω αδρανείς) και Καλη Πατρίδα σε όλους...