Πολύ εύστοχο το άρθρο σου ΑΑ. Και Αλκοολική να είσαι πάντως, καλά τα λες! όπως και πολλοί άλλοι, έτσι και εγώ, ταυτίστηκα με την περιγραφή σου. Μοίρασα 6 χρόνια μεταξύ Αγγλίας και Ιταλίας και έμαθα να σκέφτομαι, να ζω και να συμπεριφέρομαι ως Ευπωπαίος πολίτης. Η λυπηρή αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι παραμένουν "Ευρωπαίοι" γυρίζοντας μόνιμα στην Ελλάδα. Η ψυχολογία του όχλου είναι πολύ δυνατή για να την υπερνικήσει μία συνήθεια των τελευταίων ετών...δυστυχώς...Το χειρότερο είναι το συναίσθημα του να νιώθεις πλέον οτί δεν ανήκεις πουθενά. Ούτε στην χώρα σου, ούτε κάπου αλλού. Το παρήγορο όμως είναι ότι κουβαλάς μέσα σου για πάντα, υπέροχες αναμνήσεις για τις οποίες είσαι περήφανος και που κανείς δεν μπορεί να στις στερήσει.