Μόνο τρόμο και απογοήτευση νιώθω με τα σχόλια που διαβάζω....πάντα ξεκινάει με το φόβο προς το διαφορετικό και καταλήγει στο μίσος ή στην αδιαφορία, που πολλές φορές είναι το ίδιο επικίνδυνη με το μίσος. "Και ποια είναι η πιο αψηλή εντολή; Ν' αρνηθείς όλες τις παρηγοριές-θεούς, πατρίδες, ηθικές, αλήθειες - ν' απομείνεις μόνος και ν' αρχίσεις να πλάθεις εσύ, με μοναχά τη δύναμή σου, έναν κόσμο που να μην ντροπιάζει την καρδιά σου. Ποια 'ναι η πιο αντρίκια χαρά; Ν' αναλαβαίνεις την πάσα ευθύνη." φοβισμένα ποντίκια