Ας τα πιάσουμε ένα ένα. Μεταξύ των δύο άκρων του φεμιναζισμού από τη μία και της ολοκληρωτικής ισοπέδωσης/αλλοτρίωσης των πάντων από την άλλη βρίσκεται ο φεμινισμός. Είναι η υγιής μέση, και προσωπικά θα προτιμούσα να παρέμενες εκεί.
"Σεξεργασία" πάλι είναι μία ευρεία και γενική έννοια και φαντάζομαι να γνωρίζεις τους επί μέρους τομείς που συμπεριλαμβάνει. Αν δεν έχεις πρόβλημα η κοπέλα σου να υπεισέλθει (ίσως) και στους υπόλοιπους αυτούς τομείς εκτός από τον συγκεκριμένο που περιγράφεις και αν υποστηρίζεις με τον ίδιο ζήλο και κάποιους από τους άνδρες που θα εργαστούν αντίστοιχα λόγω οικονομικής δυσχέρειας με τον ίδιο τρόπο -ως strippers ας πούμε- δεν έχω πρόβλημα ούτε εγώ και ας πούμε ότι είσαι "φεμινιστής".
Φεμινιστής για μένα (και χωρίς τα εισαγωγικά) δεν είσαι, επειδή ο πραγματικός φεμινιστής είναι και άλλα πράγματα μαζί. Αυτά τα "άλλα πράγματα μαζί" σημαίνουν ότι δεν επιτρέπει στον εαυτό του να είναι ή να συναναστρέφεται άτομα που πάνω στην ανάγκη τους να εργαστούν έχουν αποφασίσει να κάνουν το σώμα τους "κρέας" για να βγάλουν παραπάνω φράγκα. Το σώμα μας είναι το τελευταίο μας καταφύγιο και δεν το ξεπουλάμε.
Όλοι λίγο πολύ γινόμαστε δούλοι της εργασίας. Για αυτό και δε λέμε ότι εργαζόμαστε, λέμε ότι "δουλεύουμε". Μην το ξεφτιλίζουμε όμως και γινόμαστε για την εργασία κάτι παραπάνω από αυτό, που δεν το γράφω με το όνομά του γιατί θα το κόψουν.
Το ότι ντρέπεσαι για το τί θα πει ο κόσμος που θα την αναγνωρίσει και σε νοιάζει, είναι μία ακόμα απόδειξη ότι είσαι κατά φαντασίαν φεμινιστής. Αφού δε ντρέπεται η ίδια (που σίγουρα δεν είναι φεμινίστρια για να κάνει αυτό που κάνει), γιατί να ντρέπεσαι εσύ.
Όταν λοιπόν σου πει κάποιος το οτιδήποτε, να του απαντήσεις όπως μας τα λες εδώ και μάλιστα έτσι ακριβώς : " Καλά κάνει · η δουλειά δεν είναι ντροπή, έχει ανάγκη από χρήματα και κάνει αυτό. Και εγώ, αν ποτέ βρεθώ στη θέση της, ίσως να κάνω το ίδιο ! ". Και ας μη σε πειράζουν οι αντιδράσεις...
Φεμινιστής και πάλι δεν θα είσαι, τουλάχιστον όμως θα κερδίσεις πόντους.
(Δες αν θες την ταινία "A Serbian Film" του Σέρβου Σρτζαν Σπασόγιεβιτς, το 2010. Τα δείχνει και περιγράφει καλύτερα από όσα σου γράφω εγώ.
Επίσης άκου και αυτό, από ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ φεμινιστές. Τους στίχους τους γράφει από κάτω).
https://youtu.be/5VnwL4-Ghn0?si=_wuYuSCJgR1eLRl-