Η (καχεκτική έστω) πληροφόρηση που έχω από τα εσωτερικά του κόμματος, σε συνδυασμό με προσωπικές εκτιμήσεις με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στρογγυλοποιείται για να μπορέσει να πάρει την πρωτιά στις εκλογές που ουδείς γνωρίζει πόσο κοντά μας είναι. Το ίδιο είχε κάνει και το ΠΑΣΟΚ παλιά που ενώ έμπαινες στα γραφεία του και έβλεπες τα κάδρα των Μαρξ, Ένγκελς και...Βελουχιώτη, μόλις συμπλήρωσε μερικά ένσημα στην διακυβέρνηση της χώρας όλοι αυτοί πήραν δρόμο και άρχισαν οι αναφορές στην Ένωση Κέντρου και τον Βενιζέλο. Κέντρο δηλαδή, μετριοπαθή πράγματα και όχι εκείνες οι άγριες ανταρτόφατσες που έκαναν τους νοικοκυραίους να χέζονται από τον φόβο τους. Οι αναφορές στην Αριστερά περιορίστηκαν στον βαθμό που εξυπηρετούσε την ψηφοθηρία και μόνο, ενώ ουδεμία αριστερή τάση επιβίωσε. Πιστεύω ότι τηρουμένων των αναλογιών το ίδιο θα κάνει και ο Τσίπρας. Οι ακροαριστρές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ θα παραμείνουν στο νέο κόμμα ως τάσεις, δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να αποχωρήσουν κάποιες και σιγά σιγά οι ακροαριστερές φωνές θα σκεπαστούν από την ιαχή ''πάμε για εξουσία ρεεε''. Και μην ξεχνάμε και την απίστευτη φωτοσοπιά της Αυγής, η οποία εξαφάνισε ένα τεράστιο σφυροδρέπανο από την σημαία μίας συνιστώσας σε στιγμιότυπο από τους πανηγυρισμούς του Μαΐου. Όσο για την διείσδυση των παλαιοπασόκων όντως υπάρχει θέμα καθώς τα νεαρά μέλη κυρίως δεν τους θέλουν ούτε ζωγραφιστούς. Η ηγεσία όμως; Τι θα κάνει; Θα δούμε...