"Είμαι η Μαίρη Παναγιωταρά μια εργαζόμενη μητέρα μια καλή νοικοκυρά.
Δεν είμαι τίποτα το σπέσιαλ, το καταπληκτικό, είμαι ένα ΖΩΟΝ δηλαδή κανονικό".
Δεν έγραψες τους υπόλοιπους στίχους και ίσως η εξομολογούμενη να μην τους ξέρει.
Για να ξυπνάνε οι γυναίκες. Να αντιστέκονται στην πατριαρχία και να αποκτούνε γνήσια μαχητική φεμινιστική οπτική, όπως "διαρρηγνύει ιμάτια" κάποιο ανώνυμο τρολ αλλού.