Φίλε μου......
Άρχικά, αν δεν είσαι τρολ, διάβασα την εξομολόγησή σου δύο φορές για να βγάλω ένα προσωπικό συμπέρασμα. Όταν λές ότι οι γονείς σου ήταν υπερήλικες κι εσυ μακροχρόνια άνεργος πάει να πει οτι δεν είσαι 20 χρονών, ούτε 30, ούτε 40... Προφανώς είχες βολευτεί σε μια κατάσταση που σε συντηρούσαν οι γονείς σου και δεν ήθελες να εργαστείς!! Παρόλο που δεν προέρχεσαι απο ευκατάστατη οικογενεια απο ότι κατάλαβα!
Δυστυχώς με το θάνατο του πατέρα σου, όπως ανέφερες, έσφιξαν τα λουριά, προφανώς η μια σύνταξη θα κόπηκε και όλοι οι φίλοι, οι συγγενείς και οι γνωστοί όπως λες άρχισαν να σε ζορίζουν μπας και βγάλεις απο το άγχος και τη φτώχεια την υπερήλικη μητέρα σου!
Κι αφού βρήκες μια καλή δουλειά, με καλό μισθό και χωρίς προυπηρεσία να φανταστώ, ξεκίνησες να παίρνεις τις άδειές σου χωρίς δισταγμό έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού σου μέσα στους 7 μήνες οτι το Μάιο θα φύγεις.
Χαλιέσαι μετά που δε θα πάρεις το καλοκαίρι άδεια αν μείνεις αφού την έχεις σπαταλήσει όλη σε πρωινά που προφανώς δε ξύπνησες και βρήκες μια χαζή διακιολογία....
Πίστευεις οτι για όλους εμάς ο χώρος εργασίας είναι ιδανικός? Υπάρχουν αμέτρητοι άνθρωποι που δουλεύουν σε τοξικά κλίματα 6 μέρες την εβδομάδα, χωρίς να έχουν την άνεση να καθονται σκ οπως εσυ και με μισθό πολύ κατώτερου του δικού σου, γιατί έχουν τις ίδιες ανάγκες που έχεις κι εσύ!
Η μόνη λύση που μπορώ να σου πω αν θες να σε βοηθήσω ειναι : κάτσε δούλεψε εκεί που είσαι, βρες παράλληλα κάτι άλλο και μετά παραιτήσου!
Αυτό που με λειπεί βαθειά είναι η στεναχώρια που προκαλείς στην υπερήλικη μητέρα σου και οτι έχεις τη νοοτροπία του τεμπέλη!
Καλές διακοπές σου ευχομαι γιατί ξέρω τί θα επιλέξεις!