Όσον αφορά τη δουλειά, όσο πιο μακριά από το δημόσιο. Δηλαδή σπούδασες, παλεύεις με έξτρα γλώσσες και διδακτορικό,για να βρεθείς σε μια σίγουρη θέση, η οποία σπάνια έχει την όποια εξέλιξη; Εγώ το βρίσκω τουλάχιστον αφελές,τη στιγμή κιόλας που έχεις δουλειά που όπως λες σε ικανοποιεί.
Τώρα, αυτό για τα χρόνια τη σχέση κτλπ. Αρχικά νομίζω ότι όλοι μας προσπεράσαμε κάποια χρόνια με την πανδημία. Και γω πλησιάζω τα 29 και δεν κατάλαβα πότε ακριβώς φτάσαμε εδώ από τα 26 αλλά δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία. Σε κάποιους ανθρώπους ορισμένες καταστάσεις έρχονται αργότερα ή θέλουν λίγη παραπάνω προσπάθειά, το μόνο που χεις να κάνεις είναι να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο να τον προσέχεις και να τον βελτιώνεις και τέλος να συνεχίσεις να προσπαθείς για αυτά που μπορείς να επηρεάσεις.