Φυσικά, είμαι 40 φεύγα. Δεν βλέπω όμως κάτι κακό σε αυτό. Νιώθω μια υπέρτατη πλήρωση και εσωτερική ηρεμία, που έρχεται καθώς ωριμάζει ο άνθρωπος και επεξεργαζεται εσωτερικά τα λάθη του, με απώτερο σκοπό να γίνεται καλύτερος και ευτυχισμένος. Δε βλέπω τον λόγο της προσπάθειας σου να το χαρακτηρισεις ως κάτι αρνητικό.
Δυστυχώς για εσένα απ' ο,τι βλέπω τίποτα δε βοήθησε και παρεμεινες ίδιος, με τα ίδια κολλήματα, που ούτε ψυχολογος κι εδώ που τα λέμε ούτε κανένας δε μπορεί να σου τα λύσει, γιατί το πρόβλημα ξεκινάει από εσένα τον ίδιο.
Κρίμα, θλιβομαι πραγματικά με ανθρώπους που μπαίνουν σε έναν λαβύρινθο από τον οποίο τελικά δεν καταφέρνουν να βγουν ποτέ.