Μου άρεσε το κείμενό σου, διότι δεν διατυμπανίζεις την ευτυχία σου επιδεικτικά, απλά εκφράζεις τα συναισθήματά σου και τα εξωτερικεύεις ως μοίρασμα-κέρασμα ελπίδας για εμάς, που δεν έχουμε βρει τον άνθρωπό μας. Το θέμα είναι πως όντως κανείς δεν ξέρει πότε, που και πως θα γίνει αυτό, διότι απλά συμβαίνει χωρίς προγραμματισμούς. Σε άλλους έρχεται γρήγορα, σε άλλους αργεί. Μέχρι να συμβεί, πρέπει να είμαστε καλά με εμάς όσο μπορούμε γιατί ο καθένας έχει τα δικά του προβλήματα. Η αισιοδοξία ποτέ δεν έβλαψε κανέναν...