Κάποια στιγμή στο μέλλον (όχι πολύ μακρινό όπως τρέχει η τεχνολογία) οι νέοι θα επικοινωνούν, θα βρίσκονται μέσω πλατφορμών εικονικής πραγματικότητας ή δεν ξέρω τι άλλο θα έχει προκύψει. Ίσως θα στέλνουν μηνύματα απλώς σκεπτόμενοι, με κανα τσιπάκι στο κεφάλι. Οι τότε 40-50ηδες, νυν πιτσιρικάδες, θ' αναπολούν τις ωραίες εποχές του λάικ στο ίνστα, φβ, και τα μηνύματα που πιάνονταν ο αντίχειρας να τα γράφεις.Νοσταλγούμε τη νιότη μας, όποια κι αν ήταν αυτή...Ωραίες αναμνήσεις αναφέρεις πάντως. Θυμάμαι μια κοπέλα που μου τηλεφώνουσε για φάρσα, μιλάγαμε στα σταθερά, δεν υπήρχε αναγνώριση κλήσεων. Μετά από κάποιες φορές που μιλήσαμε μπήκε στην κουβέντα και η φίλη της, είχαν ντούμπλεξ τηλέφωνο που λέγαμε τότε (δυο συσκευές στο ίδιο σπίτι, στην ίδια γραμμή. Αν σήκωνες τη 2η συσκευή άκουγες τι έλεγαν στην 1η, μίλαγες κιόλας). Άρχισαν αν με καλούν τακτικά, και πρότεινα να βρεθούμε για καφέ στην πρώτη κοπέλα που πρωτοκάλεσε, σε μια στιγμή που δεν ήταν η δεύτερη κοπέλα στο ντούμπλεξ. Δεν είχα κάποια προτίμηση, πλάκα είχαν και οι δύο, σκέφτηκα αφού μίλησα πρώτα μ' αυτήν, σ' αυτήν θα προτείνω.Δέχτηκε, οπότε φοράω το καλό μου μπλουζάκι, με το λογότυπο Lancia Delta HF Integrale (για να εντυπωσιάσω, κέρδιζε όλα τα ράλυ τότε η Λάντσια :P ), το απομίμηση 501 (θρυλικό παντελόνι τζιν της εποχής) που είχα πάρει από έναν Τσιγγάνο με 1200 Δρχ (παζάρι, 2000 Δρχ το έδινε) και ξεκινώ. Καταφέρνουμε να βρεθούμε για τον καφέ (δεν υπήρχαν κινητά ε, άντε να συμπέσει η στιγμή, το σημείο και να εντοπίσεις την άγνωστη!) και καθόμαστε. Δεν τρελάθηκα, αλλά ήταν συμπαθής. Μιλούσαμε και σκεφτόμουν αν θα ξαναβρεθούμε, αν θα τα φτιάξουμε κτλ. Και τότε σκάει μύτη η 2η κοπέλα, που της είχε πει η 1η να έρθει κι αυτή να με γνωρίσει! Μια μελαχρινή κουκλάρα, μου έπεσαν τα σαγόνια.Είχα κάνει λανθασμένη επιλογή :) Δεν έγινε τίποτα με καμμία, μάλλον το μπλουζάκι Λάντσια δεν έκανε το γκελ που προσδοκούσα!