....(δεν είναι ολόκληρο το σχόλιο :P) Ποιός να ξέρει άραγε;Αλλά θα κλείσω με το εξής:Καμία ζωή (με εμπειρίες ή χωρίς) δεν ξέρουμε πως είναι, αν δεν τη ζήσουμε. Και μιας και έχουμε μόνο τη δική μας, καλό είναι να μην κάνουμε άνευ πραγματικού λόγου συμβιβασμούς και υποχωρήσεις.Με άλλα λόγια, (παιδιά-σκυλιά δεν έχεις) αν χωρίσεις, βρεις κάποιον άλλον τον ερωτευτείς και -αν και στο απεύχομαι- φας τα μούτρα σου, κάτι θα έχεις μάθει τουλάχιστον. Και η κατάρρευση της φαντασίωσης ακόμα, κάτι έχει να σου πει. Ενώ, αντιθέτως, αν μείνεις, ακόμα και να είστε όλη σας τη ζωή μαζί, θα τρώγεσαι από το σαράκι του "τί θα γινότανε αν..."
