Συμφωνώ σε γγ αλλά έχω 2 αστερίσκους: i. *Όση* βοήθεια και να ζητήσεις απο ειδικούς, αν το παιδί είναι στο neuroatypical φάσμα και ανάλογα με την μορφή και την ένταση ΔΕΝ υπάρχει περίπτωση να μην βρεθείς σε καταστάσεις που να είναι (τουλάχιστον) άβολες και ιδιαιτέρως challenging.Το παιδί, στα 2 παρακάτω links -προφανώς- βλέπει ειδικούς και προφανώς οι γονείς του είναι ευαισθητοποιημένοι με το το OCD και τον αυτισμό, εντούτοις η καθημερινότητα μοιάζει και πιθανότατα είναι ένας καθημερινός μίνι αγώνας:https://www.youtube.com/watch?v=GPcIrNnsruchttps://www.youtube.com/watch?v=a2my1TylTFEΈτερο παιδί τώρα, που έχει το "περίφημο" autism meltdown (και φαντάζονται ότι ο μέσος άνθρωπος που θα δει αυτήν την "συμπεριφορά" θα σκεφτεί "να ένα κακομαθημένο, απειθάρχητο κωλόπαιδο", έτσι δεν είναι;):https://www.youtube.com/watch?v=rlNCz-SF-5Iii. Στις ΗΠΑ υπάρχει σαφής overdiagnosis AD(H)D και overprescribion φαρμακευτικών σκευασμάτων τύπου ritalin. Προφανώς και δεν είμαι υπέρ του άλλου άκρου, του underdiagnosis, αλλά και μ' όλη αυτήν την ιατρικοποίηση αναφορικά, κάτι δεν φαίνεται να πηγαίνει καθόλου καλά.