#1 Δεν μπορω να ταυτιστω περισσοτερο. Και με την ερωτηση και με τα σχολια. Απορω γιατι υπαρχουν τετοιοι ανθρωποι χωρις να αυτοαποκαλουμαι αγια, αλλα μετα απο αυτην την περιπετεια που περασα προσπαθωντας να ξεφορτωθω τον δεσμευμενο-ευτυχισμενο δυστυχως επαναπροσδιοριζω τον τομεα αγαπη και σχεση και το προβλημα ειναι οτι με αυτα που εχω δει και συνεχιζω να βλεπω δυσκολευομαι πια να αφεθω και να εμπιστευτω. Οταν ημουν μικρη πιστευα πως ολα ηταν ροδινα και πως ο γαμος προερχοταν παντα απο πραγματικη αγαπη χωρις απιστιες και δολους. Μεγαλωνοντας καταλαβα πως εκανα λαθος. Οσο για τις γυναικες-κοπελες αυτων μονο οικτος. Πρεπει να κρυβεις πολλα συμπλεγματα για να ανεχεσαι επανειλλημενα απιστιες, κακοποιησεις και να νιωθεις περηφανη που στο τελος τον κρατας. Αν δεν τον ανεχοσουν δεν θα σε κρατουσε. Θελει ανοχη και το κεφαλι του ησυχο με σενα που γινεσαι 'χαλι' να σε πατησει, για να κανει φυσικα τις βρωμοδουλειες του. Καμια δεν θα ηθελε την τυχη σου. Καμια δεν ζηλευει. Sad but true.